Fan van De Graafschap
Nieuws

Bert Esselink, Ik werd weggestuurd bij Jong De Graafschap en speel nu bij zo’n grote club

Bert Esselink maakte vorige week een absolute droomtransfer. De 22-jarige centrumverdediger dreigde anderhalf jaar geleden naar het amateurvoetbal te verdwijnen, nam een risico door het avontuur bij het Cypriotische PAEEK aan te gaan en verdiende daar een transfer naar recordkampioen Apoel Nicosia, waar hij zijn handtekening zette onder een contract tot medio 2024. Niet zo lang geleden werd Esselink na goed en wel twee jaar aan de kant te hebben gestaan met een knieblessure niet goed genoeg bevonden voor De Graafschap, nu mag hij dromen van de Champions League.

Het trainingscomplex van APOEL was niet bepaald onbekend terrein voor Esselink. Steek vanaf Archangelos de drukke weg over, loop vier minuten zuidwaarts en je staat voor het stadion van PAEEK. Meer dan geregeld reed Esselink tijdens het afgelopen anderhalf jaar langs het door hoge hekken afgeschermde complex, waar het clublogo verraadt dat daar de meest succesvolle club van Cyprus huist. Turend uit het raam kwam meer dan eens stiekem de gedachte op: ooit zou hij daar trainen. “Het is best gek dat ik daar nu ook daadwerkelijk speel”, vertelt Esselink met een grijns. Toen hij zich binnen de hekken van het trainingscomplex van APOEL mocht melden, keek hij zijn ogen uit. Een wereld van verschil met de omstandigheden bij PAEEK.

Ik ben van de kleinste club op het hoogste niveau naar de grootste club gegaan”, benadrukt Esselink. PAEEK promoveerde binnen twee jaar van het derde naar het hoogste niveau op Cyprus. De eigenlijke thuishaven - de thuiswedstrijden worden sinds de promotie gespeeld in het Makario Stadion elders in Nicosia - van de ambitieuze club in het zuiden van Nicosia heeft daardoor misschien eerder wat weg van een amateurcomplex dan van een stadion van een profclub. Esselink speelde en trainde bij PAEEK lang niet altijd op een egaal veld, een schril contrast met de biljartlakens hemelsbreed honderd meter verderop. “Het verschil tussen de faciliteiten en omstandigheden bij PAEEK en APOEL is immens. De velden zijn perfect, je hebt op het trainingscomplex alles wat je nodig hebt. Ja, de eerste indruk is heel goed. Je kunt de faciliteiten vergelijken met die bij PSV of Feyenoord. Je merkt aan de reacties en berichten op social media dat dit een grote club is. Ik werd weggestuurd bij Jong De Graafschap en speel nu bij zo’n grote club, dus ik heb in het afgelopen anderhalf jaar wel wat stappen gemaakt.”

De toptransfer van Esselink naar APOEL voelt als een revanche en een beloning, want anderhalf jaar geleden leek zijn droom om profvoetballer te worden nog in rook op te gaan. Op zijn zeventiende scheurde hij als jeugdspeler van De Graafschap eerst de kruisband in zijn rechterknie. Vrijwel direct na een revalidatie van tien maanden sloeg het noodlot opnieuw toe en liep hij wéér een kruisbandblessure op, deze keer aan zijn andere knie. Totaal 22 maanden hielden de knieblessures Esselink aan de kant. “Ik heb nooit opgegeven en ben altijd in mezelf blijven geloven, ondanks dat ik echt weleens te horen kreeg dat het lastig zou worden”, zegt Esselink. “Na mijn blessures heb ik veertien maanden de kans gekregen om me te laten zien bij Jong De Graafschap. Mike Snoei vond klaarblijkelijk niet dat ik het niveau had om bij het eerste aan te sluiten. Eigenlijk heb ik het afgelopen halfjaar pas het gevoel gekregen dat ik op het niveau kwam van voor mijn blessure. Zo zie je maar hoe hard dat erin kan hakken.”